ไม่ว่าการเเพทย์จะพัฒนาไปถึงระดับใด“ความลับแห่งการมีอายุวัฒนะ” ยังคงยากที่จะอธิบาย แต่สำหรับอำเภอปกครองตนเองชนเผ่าเหยาปาหม่า เมืองเหอฉือ มณฑลกวางสี ซึ่งตั้งอยู่บนที่ราบสูงยูนนาน-กุ้ยโจว ทางตะวันตกเฉียงเหนือของเขตปกครองตนเองกว่างซีจ้วง มีชื่อเสียงเป็น “หมู่บ้านอายุวัฒนะ” มาตั้งแต่สมัยโบราณ ทำให้ผู้รักสุขภาพแห่แหนเดินทางมาที่นี่
1 พฤศจิกายน 2534 การประชุม International Holistic and Nature Medicine Association (IHNMA) ครั้งที่ 13 ได้ประกาศให้อำเภอปาหม่าเป็น 1 ใน 5 หมู่บ้านอายุวัฒนะของโลก ต่อมาในปี 2546 IHNMA มอบหนังสือรับรอง “หมู่บ้านอายุวัฒนะของโลก” ให้แก่อำเภอปาหม่าเป็นอันดับแรกจากหมู่บ้านอายุวัฒนะทั้ง 5 แห่งของโลก
องค์การอนามัยโลก ระบุว่า อายุขัยของมนุษย์เกี่ยวข้องกับปัจจัย 4 ประการ 1.กรรมพันธุ์ 15% 2.สิ่งแวดล้อมทางสังคมและสิ่งแวดล้อมทางธรรมชาติ 17% 3.ระดับสุขอนามัยและการแพทย์ 8% และ 4.วิถีชีวิตและความเคยชินในการใช้ชีวิต 60% ที่อำเภอปาหม่า มีปัจจัยถึง 3 ประการ ผู้คนเปรียบเมืองปาหม่าว่า เป็น ดินแดนที่กุมกุญแจดอกสำคัญที่จะช่วยไขความลับของการมีอายุยั่งยืน
จากข้อมูลในปี 2555 อำเภอปาหม่า มีจำนวนประชากร 2.7 แสนคน มีผู้สูงวัยอายุเกินร้อยปีกว่า 80 คน มากกว่ามาตรฐานของหมู่บ้านอายุวัฒนะที่สหประชาชาติกำหนดว่า ต้องมีผู้สูงอายุที่มีอายุเกินร้อยปีมากกว่า 75 คนต่อประชากรล้านคน
อำเภอปาหม่า ห่างจากนครหนานหนิงประมาณ 300 กิโลเมตร ใช้เวลาเดินทาง 4-4.5 ชั่วโมง สมญานาม “หมู่บ้านอายุวัฒนะ” มีมาตั้งแต่รัชศกเจียชิ่ง สมัยราชวงศ์ชิง ผู้สูงอายุนามว่า หลานเสียง ชื่อเสียงเลื่องลือเพราะอายุที่ยืนยาวถึง 142 ปี จักรพรรดิเจียชิ่ง พระราชทานบทกวีที่ทรงพระอักษรให้แก่เขา ใจความว่า “ภูมิอากาศของอำเภอปาหม่า สามารถทำให้ผู้คนมีอายุขัยเฉกเช่นบรรพบุรุษของตระกูลเผิง 60 ปีทวีคูณไปเรื่อยๆ จนไม่มีที่สิ้นสุด” เมื่อถึงปีอู้ซวี ในรัชสมัยจักรพรรดิกวงซวี่ ก็มีผู้อายุยืนอีกรายนาม เติ้ง เฉิงไฉ แห่งหมู่บ้านผิงหลิน ตำบลถาวเซียง อำเภอปาหม่า จักรพรรดิกวงซวี่รับสั่งให้เฝิง จื่อไฉ มอบป้ายประกาศเกียรติคุณให้แก่เขา ใจความว่า “ผู้มีเมตตาอายุยืน” หลานรุ่นที่ 4 ของตระกูลเติ้ง ยังคงรักษาป้ายแผ่นนั้นไว้เป็นอย่างดีจนถึงปัจจุบัน
เมื่อเอ่ยถึงหมู่บ้านอายุวัฒนะของอำเภอปาหม่า จะไม่พูดถึงชุมชนปาผาน หมู่บ้านผิงอัน ตำบลเจี่ยจ้วนไม่ได้ ไฮไลต์ของที่นี่คือ หน้าประตูบ้านของศตวรรษิกชน จะมีแผ่นป้ายเล็กๆ ซึ่งระบุอายุและวัน เดือน ปีเกิดของพวกเขาเอาไว้ ปัจจุบันมีนักท่องเที่ยวมาเยี่ยมเยือนมากมาย ตามประเพณีท้องถิ่นจะต้องมอบอั่งเปาให้แก่ผู้สูงอายุ จากนั้นให้ท่านลูบศีรษะอวยพร ถ่ายรูปคู่เป็นที่ระลึก และยังสามารถพูดคุยเคล็ดลับอายุยืนได้ด้วย
ที่ตั้งของอำเภอปาหม่าอยู่ระหว่างกึ่งเขตร้อนและเขตร้อน และเป็นจุดบรรจบของภูมิอากาศแบบภาคพื้นสมุทรและที่ราบสูง ทำให้อากาศสดชื่นชวนให้ผู้คนหลงใหล มีอิออนลบ ในอากาศ ประมาณ 1,000-2,000 ประจุ และมีอิออนลบอนุภาคขนาดเล็กในอากาศ 2,000-5,000 ประจุต่อลูกบาศก์เซนติเมตร ถูกเรียกว่า “Natural Oxygen Bar” โดยเฉพาะ “หมู่บ้านอายุวัฒนะ” ที่มีชื่อเสียงหลายแห่ง ออกซิเจนประจุลบ ในอากาศจะมีสูงถึง 30,000 ลูกบาศก์เซนติเมตร อิออนลบ ไม่เพียงฟอกอากาศให้บริสุทธิ์เท่านั้น แต่ยังช่วยให้รู้สึกกระปรี้กระเปร่า เพิ่มภูมิคุ้มกันให้แก่ร่างกาย ส่งเสริมกระบวนการเผาผลาญอาหาร ช่วยรักษาและป้องกันโรคหลอดเลือดหัวใจและโรคหลอดเลือดสมองประเภทต่างๆ
ตั้งแต่สมัยโบราณ “น้ำพุเข่อจือ” ที่ได้ชื่อว่า “น้ำพุอมตะ” ก็มีสรรพคุณที่น่าอัศจรรย์ ศาสตราจารย์หยาว ติ่งซาน นักวิชาการสภาวิทยาศาสตร์แห่งประเทศจีน เคยทำการวิจัยเรื่องนี้ ผลออกมาว่า ดัชนีของน้ำโมเลกุลเล็กในอำเภอปาหม่าอยู่ที่ 64-83 Hz ทำให้เข้าสู่เยื่อหุ้มเซลล์ได้ง่าย และช่วยเพิ่มกิจกรรมของเอนไซม์ ฯลฯ นี่คือสาเหตุสำคัญที่ผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงและเบาหวาน เดินทางมาที่นี่แล้วรักษาค่อนข้างง่าย
นอกจากน้ำพุแล้ว สนามแม่เหล็กที่อำเภอปาหม่า ยังมีความเข้มมากกว่าพื้นที่อื่นๆ เป็น 1 เท่าสนามแม่เหล็กในพื้นที่ทั่วไปอยู่ที่ประมาณ 0.25 เกาส์ (Gauss) แต่ที่แห่งนี้สูงถึง 0.58 เกาส์ (Gauss) ซึ่งวิทยาศาสตร์พิสูจน์ว่า หากใช้ชีวิตอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ค่าความเข้มของสนามแม่เหล็กเหมาะสม สามารถจูนได้กับคลื่นสมอง ช่วยเพิ่มคุณภาพการนอนหลับ ร่างกายจะเติบโตได้ดี เลือดสะอาดและหมุนเวียนได้ดี อัตราการเกิดโรคหลอดเลือดหัวใจและโรคหลอดเลือดสมองต่ำ ภูมิคุ้มกันร่างกายสูง
ด้านอาหารการกิน ชาวอำเภอปาหม่า กินโจ๊กและโจ๊กข้าวโพดหรือโจ๊กผสมตลอดชีวิต ทั้งยังชอบกินน้ำมันกัญชาสกัด (Cannabis Oil) จากการวิจัย น้ำมันกัญชาสกัด ช่วยเพิ่มความชุ่มชื้นให้ลำไส้และบำรุงร่างกาย ลดความดันโลหิต คอเลสเตอรอล ป้องกันหลอดเลือดแดงแข็งตัวและโรคหลอดเลือดหัวใจตีบ ในบรรดาผู้สูงอายุของอำเภอ ป่วยเป็นโรคหัวใจและหลอดเลือด แค่ประมาณ 3% ส่วนมะเร็งลำไส้ยังไม่เคยพบ เชื่อว่าความเคยชินในการใช้ชีวิต และโครงสร้างอาหารของชาวปาหม่าก็มีบทบาทสำคัญเช่นกัน
///////////////////////////
